هفته گذشته بخش فروش ما به بیهایی رفت و از آنها خواسته شد پس از بازگشت قرنطینه شود.

از 14 تا 16 از ما خواسته شد که در خانه ایزوله شویم و "مهر" بر درب منزل همکار چسبانده شد.هر روز کادر پزشکی برای ثبت نام و انجام آزمایش اسید نوکلئیک مراجعه می کنند.

ما ابتدا فکر می‌کردیم که خوب است فقط 3 روز در خانه قرنطینه باشیم، اما در واقع وضعیت اپیدمی در بیهایی روز به روز جدی‌تر می‌شود.به منظور جلوگیری از گسترش احتمالی اپیدمی و الزامات پیشگیری از بیماری همه گیر، به ما گفته شد که برای ایزوله سازی متمرکز به هتل مراجعه کنیم.

از 17 تا 20 پرسنل پیشگیری از بیماری همه گیر آمدند تا ما را برای ایزوله به هتل ببرند.در هتل بازی با موبایل و تماشای تلویزیون بسیار کسل کننده است.هر روز منتظر می مانم تا مامور تحویل غذا سریع بیاید.آزمایش اسید نوکلئیک نیز هر روز انجام می شود و برای اندازه گیری دمای بدن با کارکنان همکاری می کنیم.چیزی که بیش از همه ما را شگفت زده کرد این است که کد QR سلامت ما به یک کد زرد و یک کد قرمز تبدیل شده است، به این معنی که ما فقط می توانیم در هتل بمانیم و نمی توانیم جایی برویم.

روز بیست و یکم، پس از ایزوله شدن از هتل و بازگشت به خانه، فکر می کردیم آزاد می شویم.اما به ما گفتند که ۷ روز دیگر در خانه قرنطینه می‌شویم و در این مدت اجازه بیرون رفتن نداریم.قرنطینه طولانی دیگر...

ما در واقع 2 روز بازی کردیم.تاکنون بیش از ده روز از ما خواسته شده است که در انزوا باشیم.این بیماری همه گیر ناراحتی های زیادی را به همراه داشته است.من واقعا امیدوارم همه چیز به زودی به حالت عادی برگردد.